Buna lâyıktır varlık…
Yok ol da sonra ayık… (1)
Eğer gönül yanmazsa
Her yan olur karanlık.
Yananlar, olur âşık,
Yan, yolun olsun ışık;
Bu yollar zor görünür,
Her âşıklar alışık.
Görünür âşıklara,
Onlar bakmazla vâra… (2)
Bu yola gider iken
Bize sürerler kara.
Nice dilden atar taş,
Dayanmak lâzımdır baş;
Her dilden söğerlerse,
(Emre), bil, etme savaş.
(1) Ayık! = Ayıl!.. aklın başına, ancak sen yok olduktan sonra gelir.
(2) Vâr = Varlık, mal mülk. 12.11.1944