Bu ilme derler deniz,
Çalıştık, öğrendik biz…
Hiç vakıt tayin olmaz,
Burda yanmalıyız biz.
Öldürmelidir devi,
Boş olsun gönül evi;
Gönülde ateş yanar,
Görünüyor alevi.
Ehline görünüyor,
Âşıkların kan yiyor;
Bu bir bilinmedik sır,
Bilen, bilene diyor.
Yanmayınca duyulmaz,
Yanmıyan seni bulmaz;
Hakka kul olmak lâzım,
Kullar hiç Tanrı olmaz.
Kime görünse Tanrı,
Gören terkeder vârı;
Bizlere göstermiyen:
Bu varlık cazı karı… (1)
Sever bizi, kandırır,
Bu aşktan usandırır.
Sözüne aldanmayın,
Sonunda utandırır.
(Emre!) çalış, aldanma,
Sen sözüne inanma;
Aşk seni bütün yaktı,
Başka havaya yanma.
18.12.942
(1) Varlık denilen bu cadı karı bize Tanrıyı göstermiyor.