Bu bağda bit de yeşer,
Seni göremez beşer;
Yıkanmadan görenler,
Âleme çıkarır şer.
Görünce yanlış tanır,
Tarif eder, utanır;
Eğer görmek istersen
Benlik şişesini kır.
Kır da çıksın meydana,
Ehliysen lâzım sana;
Şehzadenin başına
O devlet kuşu kona.
Göstermiyor bu cisim,
Meydanda dönen isim;
Diyorlar ki: bir nokta;
Biz seyrettik: çok cesîm.
Her görünüşler : meyva,
Cennettedir o yuva;
Bilmedi, el dokundu,
Koğuldu Âdem, Havvâ.
Emri eyledi inkâr,
Ah etti leylünehar;
Suçunu anlayınca
Merhamet etti Gaffar.
Yalvarmak oldu suçu,
Âhı tuttu dört burcu;
Ne kadar tarif olsa
Hâlin görünmez ucu.
Yanıp “hâl”e düşmeli,
Eriyip görüşmeli;
(Emre) aşk ateşine
Bürünüp de pişmeli.
8.7.1945