Bu aşka olur mu son…
Çok gönül eyledi hûn;
Yârin güzel bakışı,
Kalbimle oynar oyun.
Top eyleyip oynuyor,
Uyanınca, gelir zor;
Nazarı mestedince,
Beni tutturur huzûr.
Yok ediyor kendinde,
Nûr olur beden, gövde;
Alâka bırakmadı,
Bitişince, bu dînde.
Her yollar, oldu tamam,
Kendi olunca İmam;
Bin pâre ederlerse,
Bitiştim, ayrılamam.
Bir olunca ikimiz,
Olduk ilimde deniz;
Yolun nihâyetinde
Tâkîbedilir mi iz?
Gaaibolunca cihan,
Ân da olunca zaman,
Akıl, fikir kalır mı
İstîlâ etse Rahman…
Gezer, sanki bir ölü,
Mevlâya verir gönlü;
(Emre), görünce yandı;
Meydanda gezen: külü.
Zapteden: Dr. Çakmak, Ayten ve Şevket Kutkan.
Başlangıç Saat:17.20
Bitiş Saat:17.30
4.3.1954