Bu aşk Hakka tutturdu,

Gelen gider durmadan,
“Gönül” (1) gibi sekmeli,
0

Bu aşk Hakka tutturdu,
Her yanı unutturdu,
Dost yüzüne bakınca
Hançeri cana vurdu.

Kanı içime akar,
Aktığı yeri yakar;
Aşk için âh edeyim,
Âhıma âşık bakar.

Âşıka derim âhım,
Âşıktır benim şahım;
Aşk ile seni buldum,
Onun için ferahım.

Aşk gitse gelir keder,
Yanarım, nasıl gider… (1)
Ben bu aşka yanınca
Her yanım olur cevher.

Bende bu aşk söyünmez,
Âşık olan öğünmez;
Âşık olayım dersen
Bir yanmış gönüllü gez.

Giren olur orda gark,
Bu dünyayı etmez fark;
(Emre), gözlerini aç,
Şahın yüzü eder balk.

(1) Ben yanarken aşk gidebilir mi… 13.8.1944