Bu ah, eyledi hazan,
Görüp olunca hayran;
Dağlar, taşlar dayanmaz,
Dayan yüreğim, dayan…
Bütün varlıktan güler,
Kendine almak diler;
Ben yüzüne bakınca
Bana dişini biler.
Her yandan eder zuhur,
Gelir karşımda durur;
Bakışiyle yakıyor,
Acep lûtfu bu mudur?
Bu hâl erer mi sona?
Durmaz yanarım ona…
Ateşe at (Emre) yi,
Feda olmuştur sana.
31.7.949