Boşuna etme heves,

Ne kadar çeşitli kullar yarattın…
Dünyânın elinden, ne çeker kullar…
0

Boşuna etme heves,
Sükût-et, tüketme ses;
Başkasını seversen,
Benden ümîdini kes!

Yoruldun koşa koşa,
Bu hâl, gider mi hoşa?
Sever isen iki yâr,
Emeğin, gider boşa.

Başına gelir afat,
Bil de ikiliği at;
Çifte yâr sevenlerin,
Değil mi aklı sakat?

Güvenilmez rengine,
Gayriye döner yine;
İnersen bir kuyuya,
Yapışma sen ipine.

Gördük: geriye meyyâl,
Sevdikleri hep hayâl;
Yaklaşma sen yanına,
Ef’alinden ibret al.

Sevgisi boştur, söner,
Severse, tekrar döner;
Dâim emmiştir çiğ süt,
(Emre)! anlamak hüner.

Zapteden: Müncibe Görgün.
Namrun, Saat:18.45

23.8.1960