Biz bu aşka olduk gark,
Nefsi edince toprak…
Dilber! seni göreli
Hiçbir şeyi etmek (1) fark.
Karışmış senin ile,
Söylenirsin her dile;
Bu hâl güneşe benzer,
Tutulur mu her ele?
Tutan el, olur hava, (2)
Tutmalı kova kova;
Yanıp kendi olmalı,
Fakat olmaz bedâva.
Yanmalı nefsin bendi (3)
Görünmek lâzım kendi;
Buna akıl yeter mi,
Hem de âlemin fendi… (4)
Ben bilirim: aşk âlim,
Gelse, tutulur dilim…
Sakın (Emre), “ben!” deme,
“Ben!” diyende yok ilim.
(1) Etmek = etmeyiz.
(2) Hava olmak = mahvolmak, yanıp kül olmak.
(3) Bend = kale.
(4) Fend = hile, ilim, bilgi. 22.7.1944