Benim derdim bana yeter,
Söyler isem olur beter;
Aşk gönlümü viran etti,
Her yanında baykuş öter.
Görünmüyor, oldu viran,
Dört taraftan akıyor kan;
Kanlar ile yıkanınca
Mekânını kurdu Rahman.
Hiç kimseye etmez teslim,
Oturunca etti salim;
Birçokları vâkıf değil,
Zuhur etti bâtın ilim.
Akıl yetmez oldu bize,
Tarif etsek, gelmez söze;
Etsek ne kadar âşikâr,
Görünmüyor zâhir göze.
Yok olmadan, olmaz idrâk,
Âşık oldu bütün eflâk;
Olmalıdır gözler pınar,
Yıkayıp da etmeli pâk.
Kalmamalı bilgi, zerre,
O Kürsüye varıp ere;
Kâmil iman ona derler,
İnanmalı göre göre.
Orda biter din ve iman,
Yol yok olur, kalmaz güman;
Dediklerin olsa (Emre),
Alır, kabul eder Cânân.
9.2.949