Beni meftûn ettin, “Gözü Âhû”ya,
Kaşları benziyor, üç günlük aya;
Buna, taştan yürek, olsa dayanmaz,
Bakan gözler erir, olsa da kaya.
Ağzındaki dişler, sanki inciden…
Pîrifânîleri, odur genç eden;
Dünyanın altında, kalsam, gam yemem,
Bana hayat verip, tekrar inciden. (1)
Aklım dağılıyor, gözüm görmezse,
Bakışiyle bana, gıdâ vermezse;
Saçlarının teli, yüzünü örtmüş,
Sanki bülbül, girmiş, altın kafese.
Sadâsı çıkmadan, hâl ile öter,
Onun için güller, açar da tüter;
Beni aşkı feryâd eline attı,
Susayım derim de, olurum beter.
Zerrece kalmadı, irâdem benim,
Bende değil, onda, müsâdem benim;
Bilmiyen, (Emreye, ne oldu?) diyor:
Yanarak çıkıyor, bu sadâm benim.
Zapteden : Rûşen Mirici
Saat: 8.50
(1) İnciden = İnciten. 24.3.1953