Beni duysun kulağın,

Beni duysun kulağın,
Oynasın bu ayağın;
Söyleyen bu sesimden
Gıdâ alsın dimâğın.

Gönlünde olsun ağaç,
İki gözün, olsun (Hac);
Yaradanda fânî ol,
Görenler, etsin mîraç.

Adın gibi halîm ol,
Dilerim ki âlim ol;
Seni tutmasın gadap,
Her huylardan sâlim ol.

Ol şefkat hazînesi,
Bilginin defînesi;
Kulağından çıkmasın
Dedenin diyen sesi.

Beyninde olsun tohum,
Sen aşktan olma mahrum;
Dolaşsın pervâneler,
Olsunlar yanan bir mum.

Bırakma bu delîli,
Sen dinle (İsmâil)i;
Söyleyen kendi değil,
Yaradan Hakkın dili.

Kendisinden yok eser,
Fânîdir, değil beşer;
Şafakta bâdisabah,
Ciğerlerinden eser.

Zapteden: Fehmi Görgün.
Saat:13.00

27.1.1961