Ben âşıkım ezelden,
Gönlüm geçmez güzelden;
Aşka düşen kurtulsun,
Başka ne gelir elden…
Âşık gördü kaşını (1) ,
Zülfünün dolaşını; (2)
Çalışsa durduramaz
Gözlerinin yaşını.
Daim durmaz kan ağlar,
Onunla bütün dağlar;
Gözünden gaib etse,
Ateşe düşer arar.
Ben ağlarım, bulurum,
Mekânın olsa da Rûm;
Aşkına düşen âşık,
Hâşâ ki olsun mahrum.
Bilirim sen Rahimsin,
Ben değilsin de kimsin?..
Lâyık olana aşk ver,
Sultanım! seni bilsin.
Yanarım bilir miyim?
O ilden gelir miyim?
Düştüm bitmez ateşe,
Acep beni yakan kim?..
(Emre)! aşktandır zorum,
Daim yanar dururum;
Sevdiğimin gönlüne
Hiç vermemiş terahhum.
(1) Senin kaşını.
(2) Senin saçını dolaşıklığını gördü. 10.6.1944