Bedenimiz dağa benzer, Hû! Mevlâm, Hû! Hû!

Bedenimiz dağa benzer, Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Cennetteki bağa benzer, Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Biz Mevlâya vuslat ettik, Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Varlığımız yoğa benzer. Hû! Mevlâm, Hû! Hû!

Gözlerimiz Arş-ı Âlâ, Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Bizim ile birdir Mevlâ; Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Çok şükür ki ayrı düştük, Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Ağla ey nefsimiz, ağla! Hû! Mevlâm, Hû! Hû!

Dileğimiz oldu kabûl, Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Onun için güler gönül; Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Bu dilimiz lâl-olduysa, Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
İçimizde öttü bülbül. Hû! Mevlâm, Hû! Hû!

Duyuluyor bu sesimiz, Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Diri kılar nefesimiz; Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Dost eline uçtuk ise, Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Burda kaldı kafesimiz. Hû! Mevlâm, Hû! Hû!

İşte buna derler vuslat, Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Hem de dahî ölmez hayat; Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Âh- ederse âşıkımız, Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Her derdine biziz imdat. Hû! Mevlâm, Hû! Hû!

(Emre), onun için ferah: Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Hiç kimsede koymaz günah! Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Anlıyarak etti teslim, Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Bitişmiştir, şükür, İlâh. Hû! Mevlâm, Hû! Hû!

Bilenlere: gönlü, (Hicaz); Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Melek, orda kılar namaz; Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Bu sözleri âşık duyar, Hû! Mevlâm, Hû! Hû!
Başka kimse anlıyamaz. Hû! Mevlâm, Hû! Hû!

Zapteden: Şenay ve Halit Uçkan
İstanbul, Saat:00.30

17.10.1959