Ateşini verdi Yâr,
Kalmasın, yansın ağyar;
Gönlüme sahib olsam
İçten sadayı duyar.
Ona edilmez siper,
Söyler iken beraber;
Mekânı kurmuş iken
Kir görse tekrar gider.
Gayet etmeli temiz,
Kirlerden kalmasın iz;
Bakın kir götürür mü,
Misâl değil mi deniz?
Eğer görse kirler var,
Âdetidir, dalgalar;
Dalga bir hâl öğrenmiş,
Çarpar dışarı atar.
O sonra olur sâkin,
Kendi hâlinde zengin;
Kalbi temiz edenler
Düşmandan olur emin.
Dostunu eder dâvet,
Sever, dahi nihayet; (1)
(Emre), âşıklar bilir,
Söylemeye ne hacet…
(1) Son derece sever. 3.11.1945