Ateşe düşmeden, bana görünmez,

Beni sarhoş eden: insan bakışı,
Yine oldun, gönül! sen yola revân,
0

Ateşe düşmeden, bana görünmez,
Eğer yanar isem, bakar, bürünmez;
Aşkın kıvılcımı, kime değerse,
Semâlarda gezer, yerde sürünmez.

Yine, bu aşk bükmüş, nice boyunu…
Görenler, değişir, cânî huyunu;
İnci ile mercan, yâkut ediyor
Âşıkın gözünden akan suyunu.

Zelîhâ’ya nitti, Yûsuf-u Ken’ân?
Bu aşk, etti onu, Mısır’a Sultan;
Vücûdu görünmez, hâli görülür,
Kudret, kuvvet, kendi, her derde derman.

Sahrâlara düştü, gördü Fuzûlî,
Hayrete düşürdü, âlimi eli;
Ne bulduysa, buldu, Leylâ yüzünden,
Aşkta sultân iken, dedirtti: deli.

Zapteden: Fevziye ve Remiye Kutlular.
Saat:16.00

Not: Adapazarı’na girerken, otomobilde doğan bu doğuş yarım kalmıştır.

21.11.1955