Aşk gölüne düşmeli,

Aşk gölüne düşmeli,
Ateşinde pişmeli;
Kalbinde ateş yanıp,
Değenler ilişmeli.

Dostu görür değenler.
Dosta boyun eğenler;
Candan ümit keserler,
Bu sözleri diyenler.

“Hû” küpüne düş, iliş,
Bu ateşe düş de piş.
Canından vazgeçersen,
Öylece biter bu iş.

Hak işi böyle biter,
Sen aşka deme : yeter.
Kim bu hale razıdır,
O olur nefsine er.

Er olan Dostu bulur,
Nâehline gelir zor
Canından geçenlere
Yanma kolay oluyor.

Âşıka, yanmak devlet,
Yananda yok küdûret.
(Emre) Hakka şükreyle,
Bu haller oldu kısmet.

11.8.1943