Aşk bizden ediyor ün,
Yine edelim düğün;
Biz ateşe yanalım,
Bu bizi yakan, görsün.
Bizi seyreder yakan,
Bize ateş bırakan;
Bize ateş yakana
Bizler duralım divan.
Duralım bizler divan,
Bizimle durur cihan;
Bu hallere düşene,
Lâzım değildir irfan.
Kim bu hallere doyar,
Doyanı hiç sevmez Yâr;
(Emre), her dem uyuyor,
Cânân, sen onu uyar.
Yanıyorum ben, Cânân!
Halime bak da inan.
Ben yüzünü göreli,
Gözlerime doldu kan.
Gözüm göremez kandan,
Seni gözler her yandan;
Sesini işiteli,
Geçti iki cihandan.
(Emre) cihanı neyler…
Her dem derdini söyler;
Yüzünü seyredeli,
Benliğine oldu er.
28.8.1943