Âşık olma her şeye,
Yürü Hak diye diye;
Benim candan sevdiğim,
Ateşten gömlek giye…
Nurlar gibi parlıya, (1)
Yüzleri döne (2) aya…
Bu dünyayı unut da,
Arkanı Dosta daya.
Dünyadan kimler doymuş…
Vârını burda koymuş,
Dost görmiyen gözleri
Yılan, çıyanlar oymuş.
O göze dolmuş toprak,
Kör göze görünmez Hak;
Bu dünyayı sevene
Nasıl denir: Hakka bak;
O vücut olur telef,
Çeker boşuna esef;
Dost için kim yanarsa,
O olur “Eshabülkehf”.
Ona nasiptir Kıtmîr…
Kıtmîr bilir mi tedbir…
Bu yolda can verenler
O, sonunda olur Pîr.
Hâkim olur cihana,
Nasib etti Hak bana…
Bu yola canı verdi.
Bu (Emre) yana yana.
(1) Parlasın.
(2) Dönsün. 23.9.1943