Âşık olan sever yolu,

Âşık olan sever yolu,
Âşıkın olmadı solu. (1)
O noktaya seyredelim,
O yolda “Kâmil”ler dolu.

Uykudan gözü açalım,
Nazarı Dost’a saçalım;
Dünya zindan oldu bize,
“Vahdet ili” ne kaçalım.

Gördünüz mü sizler Şah’ı?
Ben de görsem o İlâhı…
Münkirler bizi göremez,
Giyindim ben cin külâhı.

Âşık istemez cenneti,
Aslâ eylemez minnetti;
O yolu âşıklar bilmez,
Cennet, hocalar illeti.

Çala çala ben yoruldum,
Âşık gönlünde soruldum. (2)
Biri bize nazar eder,
Onun gözüne vuruldum.

Dostu gördüm ben gözünden,
Neş’e buldum gül yüzünden;
Âyet-i Kur’an dinledim,
Sevdiğimin her sözünden.

Öldür beni, öldür beni,
Aklın ile bildir beni;
Yirmi sene ben ağladım,
Şimdengeri güldür beni. (3)

(Emre) der ki: ben ağladım,
Vuslat iline çağladım,
Akan gözyaşlarım ile
Gönlü Halil’e bağladım.

(1) “Âşık olan ters hareket etmez” mânâsına.
(2) “Bizi ancak âşık olanların gönlü rar, sorar” mânâsına.
(3) Şimdensonra