Aman aşka sen ol kul,

Aman aşka sen ol kul,
Hakka ordan gider yol;
Aç gözünü Hakka bak,
Seyret, sende seni bul.

Hakkı seyret, uyuma,
Sen âşık ol, göz yumma.
Nice zaman ağladım,
Garkoldum göz suyuma.

Bu can Hakka dolaştı, (1)
Yandı, sonra ulaştı;
Göklere karışınca
Topraktan gözü açtı.

Siyah görünür toprak,
Çirkin görmeyi bırak;
Âşık gözüyle seyret,
O yüz gayetle parlak.

O, zıya verir nura,
Durmak lâzım huzura;
Musa, seyretmek için
Ateş koyverdi (Tûr)a.

Ona olmadı nasip,
Aşka olmadı sahip;
Mansur’a lâyık oldu,
Hakka götürdü o ip.

Lâyıktı o Mansur’a,
Dâr, âşıka kurula.
Her göz onu göremez,
Canından geçen bula.

Âşık bakar mı cana…
Gözü boyanmış kana
(Emre)! sözü duydun mu;
Dünya haramdır sana.

(1) Dolaşmak = sarmaş dolaş olmak. 24.1.1944