Akıllar yeter mi ona…
İblis olan eli suna;
Kimin bir parmağı değse
Başı ile eli yana.
Âşık görür kana kana,
Görsem diye yana yana;
Seherlerde bekliyenler
Rastgeliyor her dem ona.
Bu dertlere aşktır galip,
Başka türlü yoktur tabib;
Yanıp da kül olmayınca
Meydana çıkar mı sahip…
Kendisinden olsun imdat,
Kabul eylenilsin murat;
Hep ona âşık olanlar
Hiç düşünmüyorlar hayat.
Yanıp da geçer hayattan,
Meydana çıkar Yaradan;
Gece gündüz durmaz inler
Âşık yediği yaradan,
Gece gündüz o eyler ah,
Ah içinden çıkar cerrah;
Bu yaradan kim kurtulmuş?
Ölmeden bulunmaz felâh.
Aşktan bulur şifasını,
Bilmez dünya safâsını;
Böylelikle kavuşturdu
Muhammed Mustafasını.
Yokluk ile etti zelil,
Cebraili verdi delil,
Onun ile çok yürüdü,
Görmek olmamıştı kabil.
Yine aşk elini tuttu,
Dünyayı, canı unuttu;
Bu aşkın mahmurluğunu,
Vardı, Cânânından yuttu;
Bütün varlığından bezdi,
Dostun makamını sezdi;
Aşkı yoldaş eyleyince
Yedi kat gökleri gezdi.
Âşıklara o gösterir,
(Emre) sen yüzünü çevir;
Sen bu canı kurban eyle,
Hakka âşık olana ver.
13.5.1945