Açmış diken üstünde gül,
Dolaştı, çözülmez gönül;
Beni eğer tekdir etse,
Ben sanırım öttü bülbül.
Unuturum bütün gamı,
O gün ederim bayramı;
Neşe ile dolar gönlüm,
Dostum gönderir ilhâmı.
Teslim olur ona dilim,
Söyleyen O; ben değilim.
Gülüşünü seyredersem,
Tutulur ayağım, elim.
Teslim olur bütün âzâm,
Bozulur (farz) ile (nizam);
Anlamıyan, (küfürdür!) der,
Kudretim yok, nasıl bozsam…
Giriftar oldum hâlına,
Feda oldum hayâlına;
Ben âşıkım; gönül vermem
İki dünyanın malına.
Bütün varlık, oldu bir ân,
Bende kalmadı hiç derman;
Sevgilime kavuşunca,
Bilmem nerde dînü iman…
Kalmadı bir tarafa yol,
Anlaşılmaz sağ ile sol;
(Emre)! kim ne derse desin,
Herkesler hâlından mes’ul.
Zapteden: Vasfiye Değirmenci
Saat:7.20
9.6.1952