Açılmış, benzer güllere,
Bürünmüş nurdan tüllere;
Kendi, kendine bakıyor,
Yüzü, görünmez ellere.
Deryadır, görünür damla,
Her tarafı muhît Mevlâ;
Bâzı, bir zerreden âciz;
Eder her yanı istîlâ.
Deriden bürünür nikap,
Bu âlemi eder hesap;
Kendini gizlemek için
Arzûdan gösterir hicap.
İsterse, olur âşikâr,
Herkesle beraber arar;
Eğer memnûn edemezsen,
Âdem sıfatına kaçar.
Edebilir isen îman,
Soyunur, görünür üryan;
Hâlinden suâl olunmaz:
Cânîlere eder ihsan.
Ezelîden budur âdet:
Dileyene eder himmet;
Azap kapısını açar,
Dersen: ben ettim ibâdet.
Hazînesinde affı çok,
Hâkimdir, herşeye Mâşuk;
(Emre)! senden istediği:
Bir varlık değildir; yokluk.
Zapteden: Vasfiye Değirmenci, Dr. Çakmak, Selim Akgül.
Saat:10.30
26.12.1953