Acaip hale düştük biz,
Hallerimiz oldu deniz…
Kim ki uykuya dalarsa,
Birikir, ederiz vaftiz.
Uyanmazsa giyer külâh,
Gözüne görünmez İlâh;
Uyku kalmazsa gönülde,
Arzu gider, olur ferah.
Olur temizlenmiş insan,
Vücudunda azalır kan;
Yönünü döner o, (hâl) e,
Ona denir tamam irfan.
Hayat bulur, hiç ölümsüz…
Bu kadar tarif eder söz;
Her haller olur âşikâr,
Bütün azalar, olur göz.
Her varlığı eder seyir,
Gizli sırlar olur zâhir;
(Emre) sen kulağını ver,
Söylediğin söz panzehir.
İyi dinle yana yana,
Devre seyretme her yana;
Senin ağzından çıkan söz,
Ele değil, senden sana.
Tarsus :
20.6.1948