Dilek kapıları açık!
Adanaya neler lâyık…
İste de açılsın kanal,
Gelsin vapur, birçok kayık.
Tenvîr olsun, bitsin Baraç, (1)
Sulasın, çoğalsın ağaç;
Türkiyenin her yanında
Bırakmasın zerrece aç.
Mâden fabrikası kursun,
Yaşasın, ebedî dursun;
Bütün dünyâ birbirinden
Bu ilim yurdunu sorsun.
Yetiştirsin çok mühendis,
Yaradandan isteriz biz;
Yer yüzünden, hem semâdan
Gelenlere göstersin iz.
Yardım etsin her vatana,
Şöhret bulsun bu Adana;
Dost milletler seyretsinler
Bu vatanı kana kana.
Yaşatsın cumhûriyeti,
İmrendirsin her milleti;
Terakkîlerle kaldırsın
Bizden cehl ile zilleti.
Sen sabîsin, sanki melek,
Deden, böyle diler dilek;
Büyü, sen de bir âlim ol,
Milletine çok çek emek.
Gören, eylesin iftihar,
Senden böyle koku kokar;
Zaman gelir, bu beldeden
Hazîneye neler akar…
Bu vatandan ilim doğar,
Dünyânın içine yağar;
Şükür, kapağı açıldı,
Tükenmedik defîne var.
Mâden çoktur her dağında,
Görünür dört bucağında;
Bu (Emre) seyrân ediyor
Tutuşmuş gönül bağında.
Zapteden : Vasfiye Değirmenci
Saat: 16.20
(1) Baraç : Baraj.
Not: Bu doğuş da Emre’nin torunu küçük İsmail hoppalada oynarken doğmuştur. 1.2.1954