Bu dünyânın elinden
Âciz kalıyorum ben;
Mevtâ eyledi beni,
Sıkar, oluyor, kefen.
Beni eyledi bir kul,
Bu mudur Yârab, usûl?
Durmaz dâvet edersin,
Dersin: boşan da kurtul?
Var mı benim irâdem?
Kanlar akıtır dîdem:
Yüzünü seyredince,
Hayat, oldu cehennem.
Senden olmazsa himmet,
Zâlim, etmez merhamet;
Elinden kurtar beni,
Sonunda eyle dâvet.
Senden olur imdâdım,
Onun için feryâdım:
Fânî oldum bakarak,
Sâdece kaldı adım.
Bâzı, beni, tanımam,
Desteleyince bu gam; (1)
Bu (Emre)lik sarınca
Senden kesilir ilham.
Zapteden : Selim Akgül
Saat:9.55
(1) Destelemek = sarmak, yakasından yapışmak. 9.2.1954