Ne güzel durur eli…
Gözü Haktan sürmeli;
Akılla bilinmiyor
Bu bebeğin emeli.
Birgün, olur âşikâr,
Gören, edemez inkâr;
Can, tekrar, verir, alır,
Eder bilinmedik kâr.
Sevgi olmuş kazancı,
Çok lezîz, değil acı;
Gözünden zuhûr eder
Aşk derdinin ilâcı.
Söylenen: değil beden;
Sözü yok, bilmem neden…
Gelenin dili dönmez,
Geri dönmüyor giden.
Akıllar eder hayret,
Bilenler çeker hasret;
Bu mânâyı anlıyan,
Ölmeye eder gayret.
Bu hâl gelince bize,
Mânâ girdi her söze;
(Emre) anlayım dedi,
Oldu canlı cenâze.
Ortada gezer gûyâ…
Benzer Mecnûn – Leylâya;
Bâzı hareket eder,
Bâzı olur bir kaya.
Zapteden: Selim Akgül
Saat:11.20
18.4.1954