Ne güzeldir canlı dağlar…
İçini gören göz, ağlar;
Bu aşk hangi kalbe gelse,
Ortasından kanlar çağlar.
Aranılan devlet, onda,
Binbir nebî, Ahmed, onda;
Benzemez iki cihâna,
Hiç tükenmez himmet, onda.
Gezdirdi nice Mûsâ’yı,
Adedi bilinmez Ay’ı;
Seyredince Âdem, Havvâ,
Unutup, yedi buğdayı.
Dâim tard-eder gaafili,
İlm-i Ledün okur dili;
Hâkim-olmaz, nefse uyan,
Aldanmaz Muhammed, Ali.
Ölü değil, diri o Yâr;
Aklı olan, Ona uyar;
Eğer kalksa bizden mühür,
Söylenen sözleri duyar.
Görebilsek, odur Habîb;
Bu aşkın derdine tabip;
Bak, (Emre) âşık olunca,
Şükür eder, oldu sâhip.
Zapteden: Müncibe Görgün.
Namrun, Saat:10.40
16.8.1960