Anlaşılır mı kolay…
Bilenler, oluyor hay;
Bu insanın gözleri,
Mevlâya olmuş saray.
Nurdandır her kerpici,
Zor görülüyor içi;
Her sevdiğin: öldürür;
O’dur hayat verici.
Ölmez, içine giren,
Bakıp yüzünü gören;
Al zekâyı kendinden,
Ne olduğunu öğren.
Orada olur Mîraç,
Hakîkî olan her hac;
Girene giydirilir
Sultâna verilen taç.
Orada Zümrüt Kuşu,
Odur her hâlin hoşu;
(Sırât-ı Müstakîm)dir,
Yoktur iniş, yokuşu.
Orda kurulmuş nizâm,
Hem de dahî intizam;
Hocası, Mevlâ ile
Okutur (İsm-i Âzam).
Anlıyamaz melekler,
Milyonlarca felekler;
O kapının önünde
Birçok âlimler bekler.
Her emekleri boşa…
Açılıyor sarhoşa;
(Emre) girdi içeri
Aşk ile koşa koşa.
Zapteden: Müncibe Görgün, Nesîmî Özsevenler.
Saat:10.47
13.11.1960