Biz eyleyince hizmet,
Eder Sevgilim himmet;
Yol yoktur başka yerden,
Kapısıdır (Muhabbet).
Girmek ister isen, gül,
Şen olmak lâzım gönül;
Gir bu aşk potasına,
Altınlar gibi süzül.
Toprak yemesin, dayan,
Bu nefsine ol arslan;
Tutmasın akıl ipi,
Ölü, ona asılan.
Yoktur zâlimin affı,
Tatlı geliyor lâfı;
Bu hâli bilmek için,
Ara da bul Sarrafı.
O seni etsin ayar,
Kabûl eylesin o Yâr;
Kalbini temiz eden,
Mutlak bu tadı duyar.
Başka türlü yok yolu,
Anca budur usûlü;
Yanınca kabûl-etti
(Emre) gibi bir kulu.
Zapteden: Şevket Kutkan.
8.1961 Saat:19.08