Acep bu sallanan kim?
Benim candan sevdiğim.
Gönül susturmak ister,
Sabretmez-oldu dilim.
Sallanır, beni yakar,
Dumanı güzel kokar;
Gezdiririm kalbimde,
Beni görmeğe çıkar.
Görünür benden bana,
Karışmıştır bu cana;
Fedâ ettim ben beni,
Gözlerimi ben ona.
Bilirim neyledi Hak;
Çünkü oldu müstahak;
Ben oldum gül ağacı,
Yapıştı, oldu yaprak.
Temizledim gönlünü,
Ektim cennet gülünü;
Gönlümde besliyorum
Âşıkın bülbülünü.
Vakti gelince öter,
Tohumdur, birgün biter;
Sen kaldır kâbûsunu,
Yeter Allahım, yeter!
Kalmasın zerre azap,
Okusun Canlı Kitap;
Benim bu sözlerimden
Kulağı alsın hitap.
Cihâna olsun meşhur,
Dâimâ bulsun huzûr;
Bu (Emre) vâdeyledi,
Yüreğinde oturur.
Zapteden: Müncibe Görgün.
Saat:16.40
30.1.1961