Bakışın beller büker,
Kalblere tohum eker;
Tebessüm gülüşünden,
Kulların neler çeker…
Olurlar pîri fânî,
Gaibederler canı;
Sözleri, içten içe,
Konuşulan lisânı.
Kalem olur, gözleri,
Kitap olur özleri;
Uzaklara yetişir
Dilsiz olan sözleri.
Yetişemez kerâmet,
Mânevîdir alâmet;
Bu aşıdan almıyan,
Nasıl bulur selâmet…
İdrâk-eden, dirilir,
Yüzü yere serilir;
Ayıltmıyan bir şarap,
Dudaklardan verilir.
Gözdür onun fincanı,
Armağan eder canı;
(Emre), olmuş bir sâkî,
Gözlerini aç, tanı.
Doldurmuş, sana sunar;
Alan, içince kanar;
Kim ki alsa bir yudum,
Ebedî sönmez, yanar.
Zapteden: Müncibe Görgün.
Saat:15.20
4.2.1961