Eğer haşrolsak Hakka,
Bizi, düşürür zevka;
Yok-etti kendisinde,
Yüzüne baka baka.
Agâh-etti esrâra,
Kavuşturdu ikrâra;
Acep kimi reddeder,
Tenezzül etse Yâra?..
Alıp etmez mi kabûl…
Yeter, olalım bir kul;
Sevip de yaratmıştır,
Çünkü; görür o, makbûl.
Alalım ondan ibret,
Rahmi çok, eder himmet;
Kapısına gideni,
Yanından eylemez red.
Lûtfu çoktur, çok Rahîm,
Her şeyi bilir: Alîm;
Aşk tecellî edince
Zuhûr-eder bu ilim.
Kalbimizdir sarayı,
Orda doğdurur ayı;
(Emre)ye emir oldu:
Târîf eder kolayı.
Eder kuluna insaf,
Cürümleri eder af;
Bir kerre onu gören,
Âdem gibi, olur sâf.
Zapteden: Müncibe Görgün.
Saat:21.15
30.7.1961