Beni ne eyledi, kaşınla gözün…
Seni anlayınca, kalmadı hüzün;
Gözlerim rasgeldi, senin nûruna,
Benim ile döner, bu ay ile gün.
Yanınca yaklaştım, Dilberim, sana,
Gelsin ibret- alsın, benden Mevlânâ;
Bütün ehli gaflet, bakar dünyâya,
Gördüm, seyrederim, ben yana yana.
Gözümü yumarsam, ateşler söner,
Aklımı tutarsam, kalır mı hüner…
Gözümün kullesi, hareket etse,
Nice feleklerle, berâber döner.
Her dâim yaşarım, ben göre göre,
İznimle duruyor, adetsiz Küre;
(Emre) kaybolmuştur (İsm-i Âzam)da,
İlimle, Fizikle, acep kim ere?
Zapteden: Müncibe Görgün.
Saat:18.10
10.1.1962