Aşk böyledir ezelîden,
Gelmiş Muhammed; Alî’den,
Ne çekmiştir nebî Eyyup…
Tecellîdir her velîden.
Tâkîb-etti o, bizleri,
Meydandadır hep izleri:
Zulmedenler, görürlerse,
Çabuk solar benizleri.
Gaayete zor tahammülü,
Olmak lâzım diri- ölü;
“Toprak cebel” dayanamaz,
Anca çeker âşık gönlü.
Târîf eder (Lev enzelnâ…),
Çıkarıyor, bilen, mânâ;
Dudakları diliniyor
Yaklaşınca, derhâl, Ona.
Kaldıramaz dağlar, taşlar,
Gaflet ile dolu başlar;
Yedi tamu, görse, korkar,
Çünkü hâkim, gözde yaşlar.
Bir damlası düşse, söner,
Yanıp bitmiş küle döner;
(Emre)! aman gurûr-alma;
Sabır zordur; etmek, hüner.
Zapteden: Müncibe Görgün.
Namrun, Saat:9.50
10.7.1962