Seyret sudan sarhoşa, (1)
Yorulmuş koşa koşa;
Hak için çalışanın
Emeği gitmez boşa.
Birgün ayıksa, anlar;
Çün (2) onda da akıl var;
Dileğim bu: tez olsun…
Vakit geçer de duyar…
Canım, sözlerime bak,
Men’eyledi bize Hak;
Ben Halil’den çok duydum,
Bizlere, dedi: yasak!
Bu söze oldum emin,
İyilik etmez temin;
Rakı renk alır, acır,
Üzüm helâldir, yiyin.
Rakı içsek verir gam,
Muhammed dedi: haram;
Biz içersek bozulur
“Kur’an”dan gelen nizam.
Kur’an bize etti men’,
Yine içerler hemen,
Bu hâli bilmek için,
İçip gezenden öğren.
İçerlerse bize ne…
Zarar gelir düzene;
İbret göziyle seyret
Sarhoş olup gezene.
Bu, Haktan gelen bir huy,
Kur’andaki sözü duy;
(Emre), hor görme sakın,
Ayaklarına baş koy.
Çok söyledin kuru lâf,
Sen haline et insaf,
Rahmeti boldur Hakkın,
Mücrim sensin, dile af.
25.9.942
(1) “Şu hiçbir değeri olmayan, şu zavallı sarhoşa bakın” mânasına.
(2) Çün = çünkü