Gökten inen dört kitap,
Bırakmamış hiç hesap; (1)
Görmeyince silinmez,
Gözlerde olan hicap.
Hep tarif eder “Bir”i,
Sende olan cevheri…
Âşık! Ölmek lâzımdır,
Sen edersin tedbiri.
Her bilen der: ölmeli,
Sen dersin: olsam diri…
Derler: nefse cihad et,
Dersin: durayım geri.
Derler: yok olmak lâzım,
Dersin: yazsam eseri.
Gördün mü Nesîmî’yi,
Nasıl yüzdürdü deri…
Sahih âşık olanlar, (2)
Kurban etmişler seri.
Bu sözler, ehli için,
Can değiyor beheri.
Kim ki, aşka yapıştı,
Candan olmaz haberi;
(Emre) Hakkı bilince
Mekân eyledi yeri.
27.9.942
(1) Sözünde dur.
(2) Bu doğuşta da kafiye hususiyeti var.
(3) Kafiye hususiyeti var.
(4) Sahih, hakikî.