Açılsa gönül gülü,
Dolarsa kevser gölü,
Kimler girip yıkansa,
Dirilir, olsa ölü.
Girer girmez dirilir,
Derhal destur verilir,
Bu yol biraz uzaktır,
Yorulunca erilir.
Yürümeli çabucak,
Gönül olmalı alçak;
Uyuyanlar göremez,
Gaflet gözünü açak. (1)
Bizi doyursa sohbet,
İhya eder muhabbet;
Bir gönülde sevişsek,
Oradan kaçar gaflet.
Gafletten uyanalım,
Bir renge boyanalım; (2)
Şimdi biraz zor gelir,
Azım edip dayanalım.
Burda lâzımdır sebat,
Hep edenler aldı tad;
Bu perde zor yırtılır,
Çok sağlamdır: yedi kat.
Her katında bin hicap,
Tarif eder dört kitap;
İnanmazsan sen eğer,
Ârif ol, eyle hesap.
Her katında bin çeri,
Onlar çıkarır şerri…
Eğer sözü duymazsan,
Ölme, bekle mahşeri.
Evvel olsun alâmet,
Sonra kopsun kıyamet…
Bu mânâdan duymağa, (3)
Bir bilene et hizmet.
Bu söze kim inana?..
Meğer ki aşka yana;
(Emre), kulağını aç,
Bu sözler denir sana.
1.10.942
(1) Açak = açalım.
(2) Tek meşrepli olalım, iki yüzlü olmıyalım.
(3) Bu mânayı anlamak için.