Hep Haktandır fırıldak,
Gözünü aç, iyi bak;
Döneni görmek için
Arzu, emeli bırak.
Bildirmiyor arzular,
Aklın sana olur dar;
Kendini bırakırsan,
Sana büyük müjde var.
Hak, ehline müjdeler,
Gelir, kalbini deler,
Bu dünyayı sevmeğe
Eder isen tövbeler
Dünya girse gönüle,
Bu sırrı nasıl bile…
Güvenme sen ömüre,
Benziyor esen yele.
Ömür yel gibi eser,
Bırakmaz senden eser;
“Benim canım!” dediğin
Gider, seninle küser.
Gider, Yârını bulur,
Onun ile dost olur;
Fırsat elinde iken
Sırrı bilsen ne olur…
Sen çalışsan bu sırra,
Sâkince dura dura…
Gelen göçüp gidiyor,
Sana da gelir sıra.
Sıra gelse durdurmaz,
Duram dersin, can durmaz,
Gaflet ile göçenler,
Cana bir yuva kurmaz.
Çalışmıyan cihanda,
Hiç hakkı kalmaz canda;
Ölürse, ismi döner,
Birkaç zaman lisanda.
Bir çukura yutulur,
Dillerden unutulur,
Korktuğu yılan, çıyan,
Arar, kendini bulur.
Birikip onu yerler,
Bunlarla dolu yerler;
Sağ iken düşünemez
Söyler iken her pîrler.
(Emre), sen bul bir pîri,
Çalış da durma geri,
Gece, gündüz secde et,
Öldürsün, etsin diri.
1.10.942