Senin aslın, bir damla kan,
Bir anadan doğdun üryan,
Gözünden Hak eder seyran;
Gurur senin neyinedir?..
Sen ârif ol ibretle bak,
Hak ile sen misin ortak?..
Duysun diye verdi kulak;
Gurur senin neyinedir?..
Bu varın sahibidir Hak,
Göz vermiştir, sen iyi bak,
Yürü diye verdi ayak;
Gurur senin neyinedir?..
Ayık, sen bu hikmeti bil,
Sana söyler, söyliyen dil;
Duydu isen yere seril…
Gurur senin neyinedir?..
Bilsin diye verdi yürek,
İki gözlerine bebek…
Bunları bil seni görek…
Gurur senin neyinedir?..
Ağız verdi, yesin diye,
Hak sözünü desin diye,
Çok dinleyip az söyliye…
Gurur senin neyinedir?..
Bize verdi eli, kolu,
İçinde kuvveti dolu;
Bütün âlem onun kulu…
Gurur senin neyinedir?..
Bilmek için lâzım hizmet,
Eden bulur Haktan himmet;
Bilen, eder Hakka minnet…
Gurur senin neyinedir?..
Bilen, düşürüyor aşka; (1)
(Emre) bilmez bundan başka,
Kendisini verdi Hakka…
Gurur senin neyinedir?
25.12.942
(1) İnsanı bu aşka, esrarı bilen “kâmil” zat düşürebilir.