Hak kelâmı ekilir,
Dolanır, yine gelir;
Gayet kıymetlidir bu,
Tadını ehli bilir.
Bu sözü, duyar ehli,
Söyliyen, Dostun dili…
Kuş dilinden kim bilir,
Bilenler olur Ali.
Söyledi Ebûbekir,
Gönlünde olmazdı kir;
Eğer sende aşk varsa,
Çalış, o gönüle gir.
Duydu Hazreti Osman,
Odur bu yolda Hakan;
Bu dili o yazınca,
Dirildi iki cihan.
Duydu Hazreti Omar, (1)
Bunlar hep gönlümde var;
Kim bunları severse,
Bilir, o yolu tutar.
Bunlar ile kaim din,
Mümin, bu söze emin;
Tatlı canını verdi,
Bil, Hazreti Hüseyin.
Evvel Hazreti Hasan,
Haktan isterdi ihsan;
Eliyle zehir içti,
İçine doldurdu kan.
Âşıka budur irfan:
Feda etmelidir can;
(Emre), sen de canı ver,
Âşıkım deme, utan.
(1) Ömer 5.9.1943