Aşk verdi bize hayat,
Kabul olmuştur muradı;
Dost aşkına düşünce
Dağı delmiştir Ferhad.
Deldi, bulundu Şirin,
Lâyıktır, ona verin;
Her adamlar yüzemez,
Bu deniz gayet derin.
Gören candan geçmeli,
Yüzmek bilmeli eli;
Bu ilme baha yetmez,
Tatlı candır bedeli.
Tatlı candır kıymatı,
Feda eyle hayatı;
Nâehline bu iş zor,
O, unutmaz memâtı.
Ona tatlıdır bura,
O, bu dünyada dura
Hakkı bulmak istiyen,
Bu ateşe el vura.
Aşksız olan kıyamaz,
Kuşdilini duyamaz;
Bu dilden bilmiyenin,
Sen adını yoğa yaz. (1)
Âşıklara bu lezzet,
Onlara lâyık devlet;
Bu sözleri duyanın
İsteği, değil cennet.
Âşık, bilmez “Sırat”ı,
Üstünden koşar atı;
Tâ ezelden geçmiştir.
(Âşık Emre) bu hattı.
(1) Adını yoğa yazmak = yok farzetmek, hiç kıymet vermemek. 4.9.1943