Benliğimi savuştur,
Beni sana kavuştur;
Unuttur varı yoğu,
Beni arkana koştur.
Senin için yanayım,
Yanında dolanayım;
Yüreciğim yanıyor,
Sen görün, ben kanayım.
Benim arzum hep sensin,
Görsün seni öğrensin;
Yanarım görsem deyi, (1)
Sen gözümden görensin.
Sensin dilimden diyen,
Sensin boynumu eğen;
Her yanı ateş olur,
Yanınca bana değen.
Sensin tutan kolumdan,
Hem sağımdan, solumdan;
Yaktın beni, çıkardın
Din dediğin yolumdan.
Aşk için koydum (2) dini,
Ben seyredince seni;
Ezelden feda ettim,
Canı, hem de bedeni.
Âh sensin beni yakan,
Değildir iki cihan;
Ben aşkına düşünce,
Ateşin, oldu derman.
Ateşine tutuldum,
Hayattan oldum mahrum…
(Emre) seni görünce,
Zalimdi, oldu mazlum.
(1) Diye.
(2) Koymak = bırakmak, terk etmek. 17.10.1943