Senden olursa imdat,
Âşıklar bulur fırsat.
Sen aşkını verirsen
Gelir tükenmez hayat.
Aşkındır bize sebil,
Olur mu görmek kabil?
Cânânım! sen aşkı ver,
Can vereyim mukabil.
Can verip ödeşeyim,
Ateş ver de pişeyim;
Benim bu varlığıma,
Yere, kabir eşeyim.
Yaşadıklarım yeter…
Mutlak, bu ömür biter;
Bu beden toprak olsun,
Üstünde nebat biter.
Bu varlık hiç gerekmez,
Bu dediğim olsun tez;
Bu beden toprak olsun,
Dilber! üzerinde gez.
Bana bu hâl mustahak,
Dostum, olayım toprak;
Benim senden dileğim:
Cânân! yüzüme sen bak.
Ben âşıkım ezelden,
Başka ne gelir elden…
(Emre) candan söylüyor,
Cânân değildir dilden.
2.11.1943