Ey gönül, eyleme keder,
Bu dünyaya gelen gider;
Gafletten uyanmıyanlar
Bir gölgedir durmaz güder.
Aldanırlar hayaline,
Hep tutulmuşlar alına;
Dünya bir ömür ağacı
Her gelen konar dalına.
Zamanı gelince uçar,
Neyliyeyim, olduk nâçâr;
Uçmak emrini alınca
Düşman kovar gibi kaçar.
Uyanıklar alır ibret,
Dünyaya etmezler minnet;
Uyandıysan eğer gönül,
Gelip gidenlere seyret.
Ama karışma onlara,
Onlar gibi düşme dara;
Sen bir gurbet ele düştün,
(Emre), Dost yolunu ara.
12.4.1946