Âlemlere olduk ibret,
Nidek, Dosttan geldi illet;
Sırrımıza âgâh olmaz
Yetmiş iki buçuk millet.
Desek, sesimizi duymaz,
Bizim rengimize uymaz;
Âşıkları öldürseler
Zevkini elinden koymaz.
Başka haller bulur zevâl,
Bâkî kalır daim cemâl;
İçten içe çağırıyor
Hakikat iline dellâl.
Duyamaz zâhirde kulak,
Dellâl bağırır: enelhak!
Bütün ağaç gazel olsa,
Ağacında durur yaprak.
Çünkü doğmadı anadan,
Bu yaprak diridir her an;
Muhammed setretmiş iken,
(Emre) yanar, eder üryan.
19.5.1946