İnandım, yoktur güman,
Aşktan gelen söz Kur’an;
Her kuvvet kendisinin,
Okunmuyor her zaman.
Ben oldum ona esir,
Hâli edince tesir;
Yanıyorum Cânânım,
Güzel yüzünü çevir.
İçelim âbı zülâl,
Kalmasın bizde vebâl;
O (şarâben tahûrâ)
Âşıklarına helâl.
Olalım bizler mahmur,
Mahmurluk etsin zuhur;
Yüzünün (1) ışığında
Nice pervane durur.
Yanarlar döne döne,
Canı atarlar gine;
Bu hâli tarif eder
Divane, hem pervane.
Yanarak ateş arar,
Onlara yanmak yarar;
Işığında âşıklar,
Gelip kurmuşlar pazar.
Görmek isterler seni,
Giyinmişler kefeni;
Acı da kabul eyle,
Takmışlar dâr ipini.
Görünmezsen sen eğer,
Âşıklar neler çeker…
Yüzünün devretmesi
Yüz bin peygamber değer.
Cânânım, bu nedir hâl…
Yüzünden perdeyi al;
Gözlerinin ışığı
Bize gösterir visal.
Kapında bekleriz biz,
Nurdur sendeki beniz;
(Emre) yi candan etti
Yüzünde görünen iz.
(1) Senin yüzünün. 6.11.1946