Yaradan! geldik sana,
Dizildik biz kapına;
Senden destur olmazsa
Bir söz gelmez lisana.
Dururuz sanki ölü,
Uyutursun gönülü;
Gözünden açan güller,
Dillendirir bülbülü.
Cânânım, eyle imdat,
Yanar, ederiz feryat,
Nice yıl geçmeyince
Âşıkın bulmaz fırsat.
Beklerler yanık yanık,
Her yan olur karanlık;
Daima bekliyene
Lûtuf kapısı açık.
Daim bekliyen girer,
Herkes girmeyi ister;
Rica ediyor (Emre),
Yüzünü aç da göster.
Gönlümüzde yara var,
Durmaz ağrısı tutar;
Bütün âşıkın senden,
Gelmişler, derman umar;
Şifayı senden bekler,
Boşa gitmez emekler;
Onları çok ağlatma,
Feryad eder melekler.
Âdem değil mi ibret…
Hallerimize seyret;
Bizim arzumuz, değil,
Yüzün dururken, cennet.
Haşrolalım seninle
Yanalım bile bile;
(Emre) ye görünürken
Hâkim olamaz dile.
5.12.1946