Kim haber sorar bizden,
Bizim zevk ilimizden,
Bakar da lâl oluruz,
Söz gelmez dilimizden.
Akıldan kalmaz eser,
İlimiz böyle ister;
Ayağını atamaz
Eğer yanmazsa beşere.
Olmalıdır ilâhî,
Canı yakmalı âhı;
Ateş ile yıkarlar
Tahta oturan şahı.
Böyle varılır “hâl”e,
Olmak lâzımdır damla;
Bu hâli bilmek için
Bizim âleme dala.
Ezelden böyle âdet…
Etmek lâzım ibadet;
Bu ele gitmek için
Olmalıdır cesaret.
Geçmek lâzım canından,
Bu iki cihanından;
Bu âlemi yazmışlar,
Âşıkın göz kanından.
Canından geçen okur,
Böylece eder zuhur;
Bu yazıyı okuyan,
Cihana olur meşhur.
Nurdandır, kalem, yazar,
(Emre) eder âhuzâr;
Kimi okur, kurtulur
Kimi de okur, azar.
25.2.1947