Tarife yetmez lisan,
Yok olmak lâzım bu can;
Eğer varlık kalırsa,
Nasıl bilinir Rahman?..
Bilgi, yapar karanlık,
O yüz olmuşken açık;
Bütün âlim toplansa,
Anca seyreder âşık.
Onun ağzı bulur tad,
Onundur cümle murad;
Anca (1) âşık gözüne
Okunur o hurufat.
Tarifi değil mümkin,
Başlangıcıdır bu din;
Görmek için o yüzü
Kendisi verir izin.
İçten alınır haber,
Ayrı değildir Dilber;
(Emre) sen merak etme,
Şükür, olduk beraber.
Mümkin değil, ayrılmaz,
Budur âşıkta muraz;
Hepimiz bir noktada
Kıldık daimî namaz.
(1) Ancak. 25.2.1947